پشت پا زدن به قانون اساسی و میراث امام
ظهور بنی خامنه؟
ندای سبز آزادی: انقلاب که پیروز شد و امام که به ایران آمد در کنار رهبری انقلاب و به سنت روحانیت شیعه تنها فرزند پسر بایقمانده از ایشان، حاج احمد آقا، عهده دار و مسئول رتق و فتق دفتر امام و رابط ایشان با مسئولان انقلاب و بعدها سران قوا بود. خیلی ها البته حاج احمد آقا را می خواستند وارد بازی های حکومتی کنند، با کاندیداتوری به مجلس بکشانند و حتی ریاست دولت را به او بسپارند. اما هر بار امام ایشان را و همه را از این کار بر حذر می داشت و اجازه نمی داد.
امام آمده بود میراث خلافت و سلطنت موروثی را که به درازای 2500 سال در ایران قدمت داشت و در مدل عربی خود بعد از بنی امیه و بنی عباس در کشورهای منطقه به نام پادشاه یا رئیس جمهور تکرار می شد ریشه کن کند، نه اینکه به بازتولید همان مدل های قبلی و این بار در شکل رهبری پسر به جای پدر بپردازد. امری که متاسفانه دو دهه پس از فوت و در دوران رهبری جانشین ایشان به نظر می رسد قرار است دوباره تکرار شود. از قول رهبری فعلی آیت الله خامنه ای خبری نقل شده است که گفته اند برخلاف پیامبر که جانشینی خودشان را در زمان رهبری مسلمین مسلم نکرد، ایشان قصد دارد رهبر آینده را خودشان تعیین نمایند و این البته فارغ از آنکه قیاس ایشان با پیامبر گرامی اسلام، قیاسی مع الفارق است، پشت پا زدن به میراث خمینی و البته قانون اساسی است که حتی در همین مدل مجلس فعلی خبرگان هم این اجازه را به ایشان نمی دهد. ضمن اینکه وقتی امام که رهبری کاریزماتیک بود و اعتبارش را با حکم حکومتی و تبلیغات دولتی بدست نیاورده بود چنین عمل نکرد و رهبری را به پسرش منتقل ننمود چطور ایشان می پندارد که می تواند و تا آن اندازه اعتبار دارد که رهبری آینده ایران را برای فرزندش به یادگار بگذارد؟
گفته می شود که سفرهای ایشان به شهر مقدس قم و دیدارهای گاه و بیگاه و در این روزها پیگیر و مداوم ایشان هم به همین دلیل است که آیت الله خامنه ای قصد آن کرده که به هر طریقی برای فرزند خود مشروعیت مذهبی دست و پا کند و به همین دلیل دست به دامان مراجع قم و بزرگان روحانیت شده است. شنیده شده است آیت الله خامنه ای قصد دارد بخشی از مسئولیت های خود به عنوان رهبری نظام را در اختیار گروهی قرار دهد که مجتبی خامنه ای فرزند ایشان هم عضو گروه و البته سخنگوی آن گروه است و قرار است با تبلیغات دولتی چهره پنهان خود را آشکار کند و در فرصت مناسب به عنوان جانشین رهبری فعلی مطرح گردد.
خبرهایی که از قم به گوش می رسد البته خلاف انتظار رهبر است و ایشان هنوز نتوانسته است حتی از بسیاری مراجع عظام، اجازه اجتهاد آقا مجتبی را بگیرد، اما در هر صورت آنچه که ایشان قصد آن را دارد در 1400 سال پیش و پس از رحلت پیغمبر و در دوران خلفا هم به این شکل پدر و پسر تکرار نشد و تنها زمانی مورد استفاده قرار گرفت که بنی امیه با معاویه به قدرت رسید. اگر یک خصوصیت و تنها یک خصوصیت را به عنوان تاریک ترین میراث پس از اسلام در میان حاکمان و خلفای مسلمین بتوان برجسته کرد، آن همان حکومت موروثی است که با بنی امیه آغاز شد و در بنی عباس ادامه پیدا کرد. امام حسن در صلح با معاویه شرط کرده بود که حکومتش بر شام را در خاندانش موروثی نکند. شرطی که معاویه در ابتدا پذیرفت اما به آن وفادار نبود تا یزید را به جای خود بنشاند و حکومت موروثی را که با ظهور محمد (ص) از جامعه مسلمین رخت بر بسته بود دوباره احیا نماید. ثمره این سلطه وراثتی هم بنی امیه شد و بعد هم بنی عباس. با آیت الله خامنه ای البته کسی شرط نکرده است که احیاگر حکومت موروثی نباشد، اما ایشان رهبری یک نظام جمهوری و دارای قانون اساسی است و همین قانون اساسی این اجازه را به ایشان نمی دهد و مطابق همین قانون هم هر وقت لازم باشد می تواند رهبری را از ایشان بازستاند.
طنز تلخ اکثر کشورهای عرب خاورمیانه که ادعای حکومت جمهوری دارند مانند سوریه تا مصر و آنها که پادشاهی حکومت می کنند از عربستان تا اردن هاشمی و جزیره های کوچک کنار خلیج فارس، همه و همه این است که حکومتی موروثی دارند. حافظ اسد بر برادر خود می شورد تا فرزندش را به نام رئیس جمهور به قدرت برساند و ملک حسن هم تنها چند روزی مانده به پایان عمر، نسخه پادشاهی فرزندش، عبداله را می پیچاند. بنی اسدها و بنی حسن ها البته پیش از آنکه منطقه بیدار شود و به بنی مبارک ها در مصر اجازه تکرار اشرافیت ندهد قدرت را بدست گرفتند اما همان ها امروز از اصلاحات می گویند و وعده تغییر سیستم می دهند. در این میان گویا تنها ایران مانده است که با انقلاب 57 حکومت موروثی را بر انداخت اما در رهبری دومش به فکر بازتولید آن افتاد تا "بنی خامنه" تولید کند. غافل از آنکه این "بنی" ها چندی است که نفسشان به شماره افتاده و آنها که پیش از این هم بی هیچ ابایی از تکرار وراثت در حکومت ابایی نداشتند امروز خوفناک و هراسانند. حال به چه جراتی رهبری ایران قصد و آرزوی ناصواب کرده با خودش است و شاید از عشق به فرزند و خانواده نشات می گیرد. اما این عشق پیری که جنبیده است اگر بیشتر بجنبد ممکن است سر به رسوایی زند و آنچه که نباید بر ایشان بیاید.
به حکم امر به معروف و نهی از منکر و از باب النصیحه لائمه المسلمین می گوییم که آیت الله خامنه ای نه قانوناً و نه شرعاً اجازه این کار را ندارند و البته توان اجرایی انجام آن را هم نخواهند داشت. پس بهتر است از این امر دست بکشند.
امام آمده بود میراث خلافت و سلطنت موروثی را که به درازای 2500 سال در ایران قدمت داشت و در مدل عربی خود بعد از بنی امیه و بنی عباس در کشورهای منطقه به نام پادشاه یا رئیس جمهور تکرار می شد ریشه کن کند، نه اینکه به بازتولید همان مدل های قبلی و این بار در شکل رهبری پسر به جای پدر بپردازد. امری که متاسفانه دو دهه پس از فوت و در دوران رهبری جانشین ایشان به نظر می رسد قرار است دوباره تکرار شود. از قول رهبری فعلی آیت الله خامنه ای خبری نقل شده است که گفته اند برخلاف پیامبر که جانشینی خودشان را در زمان رهبری مسلمین مسلم نکرد، ایشان قصد دارد رهبر آینده را خودشان تعیین نمایند و این البته فارغ از آنکه قیاس ایشان با پیامبر گرامی اسلام، قیاسی مع الفارق است، پشت پا زدن به میراث خمینی و البته قانون اساسی است که حتی در همین مدل مجلس فعلی خبرگان هم این اجازه را به ایشان نمی دهد. ضمن اینکه وقتی امام که رهبری کاریزماتیک بود و اعتبارش را با حکم حکومتی و تبلیغات دولتی بدست نیاورده بود چنین عمل نکرد و رهبری را به پسرش منتقل ننمود چطور ایشان می پندارد که می تواند و تا آن اندازه اعتبار دارد که رهبری آینده ایران را برای فرزندش به یادگار بگذارد؟
گفته می شود که سفرهای ایشان به شهر مقدس قم و دیدارهای گاه و بیگاه و در این روزها پیگیر و مداوم ایشان هم به همین دلیل است که آیت الله خامنه ای قصد آن کرده که به هر طریقی برای فرزند خود مشروعیت مذهبی دست و پا کند و به همین دلیل دست به دامان مراجع قم و بزرگان روحانیت شده است. شنیده شده است آیت الله خامنه ای قصد دارد بخشی از مسئولیت های خود به عنوان رهبری نظام را در اختیار گروهی قرار دهد که مجتبی خامنه ای فرزند ایشان هم عضو گروه و البته سخنگوی آن گروه است و قرار است با تبلیغات دولتی چهره پنهان خود را آشکار کند و در فرصت مناسب به عنوان جانشین رهبری فعلی مطرح گردد.
خبرهایی که از قم به گوش می رسد البته خلاف انتظار رهبر است و ایشان هنوز نتوانسته است حتی از بسیاری مراجع عظام، اجازه اجتهاد آقا مجتبی را بگیرد، اما در هر صورت آنچه که ایشان قصد آن را دارد در 1400 سال پیش و پس از رحلت پیغمبر و در دوران خلفا هم به این شکل پدر و پسر تکرار نشد و تنها زمانی مورد استفاده قرار گرفت که بنی امیه با معاویه به قدرت رسید. اگر یک خصوصیت و تنها یک خصوصیت را به عنوان تاریک ترین میراث پس از اسلام در میان حاکمان و خلفای مسلمین بتوان برجسته کرد، آن همان حکومت موروثی است که با بنی امیه آغاز شد و در بنی عباس ادامه پیدا کرد. امام حسن در صلح با معاویه شرط کرده بود که حکومتش بر شام را در خاندانش موروثی نکند. شرطی که معاویه در ابتدا پذیرفت اما به آن وفادار نبود تا یزید را به جای خود بنشاند و حکومت موروثی را که با ظهور محمد (ص) از جامعه مسلمین رخت بر بسته بود دوباره احیا نماید. ثمره این سلطه وراثتی هم بنی امیه شد و بعد هم بنی عباس. با آیت الله خامنه ای البته کسی شرط نکرده است که احیاگر حکومت موروثی نباشد، اما ایشان رهبری یک نظام جمهوری و دارای قانون اساسی است و همین قانون اساسی این اجازه را به ایشان نمی دهد و مطابق همین قانون هم هر وقت لازم باشد می تواند رهبری را از ایشان بازستاند.
طنز تلخ اکثر کشورهای عرب خاورمیانه که ادعای حکومت جمهوری دارند مانند سوریه تا مصر و آنها که پادشاهی حکومت می کنند از عربستان تا اردن هاشمی و جزیره های کوچک کنار خلیج فارس، همه و همه این است که حکومتی موروثی دارند. حافظ اسد بر برادر خود می شورد تا فرزندش را به نام رئیس جمهور به قدرت برساند و ملک حسن هم تنها چند روزی مانده به پایان عمر، نسخه پادشاهی فرزندش، عبداله را می پیچاند. بنی اسدها و بنی حسن ها البته پیش از آنکه منطقه بیدار شود و به بنی مبارک ها در مصر اجازه تکرار اشرافیت ندهد قدرت را بدست گرفتند اما همان ها امروز از اصلاحات می گویند و وعده تغییر سیستم می دهند. در این میان گویا تنها ایران مانده است که با انقلاب 57 حکومت موروثی را بر انداخت اما در رهبری دومش به فکر بازتولید آن افتاد تا "بنی خامنه" تولید کند. غافل از آنکه این "بنی" ها چندی است که نفسشان به شماره افتاده و آنها که پیش از این هم بی هیچ ابایی از تکرار وراثت در حکومت ابایی نداشتند امروز خوفناک و هراسانند. حال به چه جراتی رهبری ایران قصد و آرزوی ناصواب کرده با خودش است و شاید از عشق به فرزند و خانواده نشات می گیرد. اما این عشق پیری که جنبیده است اگر بیشتر بجنبد ممکن است سر به رسوایی زند و آنچه که نباید بر ایشان بیاید.
به حکم امر به معروف و نهی از منکر و از باب النصیحه لائمه المسلمین می گوییم که آیت الله خامنه ای نه قانوناً و نه شرعاً اجازه این کار را ندارند و البته توان اجرایی انجام آن را هم نخواهند داشت. پس بهتر است از این امر دست بکشند.
No comments:
Post a Comment