عامل اصلی باخت تیم ملی ایران چه بود؟

عامل اصلی باخت تیم ملی ایران چه بود؟

---

بنظر شما علی دائی مقصر اصلی باخت ایران به عربستان سعودی بود؟ یا فدراسیون فوتبال؟ یا کسانی در دولت نهم که افراد لایقی را در فدراسیون بر سر کار نیاوردند؟ اما من تا آنجا که در خاطراتم می گردم تیم های ملی ایران بطور سیستماتیک (نه برخی جهش ها مثل بازی ایران در استرالیا) ظرف نیم قرن گذشته که من بیاد دارم همواره ما را از بازی های بد و بدون برنامه و "غیر تیمی" خود مایوس و دلشکسته کرده اند. این جریان نه تنها در دوران بعد از انقلاب بلکه در زمان شاه هم اعصاب ما را که آن موقع جوان بودیم داغان می کرد. 

آیا ما به برد های خوبی در تمام این مدت نائل نشدیم؟ حتما شدیم. اما حتی اگر بعد از این برد ها بازی را یکبار دیگر نگاه می کردید می دیدید که ما "تقریبا هرگز" با یک کار تیمی برتر و درخشان نبوده که پیروز از میدان بیرون آمده ایم. اینکه می گویم "تقریبا هرگز" به این دلیل است تک و توک بازی های تیمی قوی هم داشته ایم اما این جریان به شکل یک روند هرگز وجود خارجی نداشته. 

روز 11 جون سال 2006 که بازی ایران و مکزیک انجام می شد من در آمریکای لاتین بودم. اتفاقا در جمعب از لاتینو ها مسابقه را تماشا می کردم. گل اول را که مکزیک زد لاتینو ها قیامت کردند. وقتی ایران گل مساوی را زد من یک نفره به اندازه همه اونها شلوغ کردم. بازی نیمه اول ایران از آن دسته بازیهائی بود که انسان افتخار می کرد بگوید این تیم کشور من است. بازی در برابر تیم چهارم یا پنجم جهان شوخی نبود. نیمه دوم من ابتدا به ردیف های عقب رفتم بعد هم دمم را روی کولم گذاشتم و قبل از خاتمه بازی از صحنه خارج شدم. 

موضوع، موضوع دائی و بگویچ این و آن نیست. عامل این باخت همه این عواملی که در بالا گفتیم هستند اما عامل اصلی همه این ها نیستند. میل به گریز از کار گروهی، خود محوری و خود رائی، فرصت طلبی و بی اعتنائی به نفع جمع ، آلودگی و فساد اجتماعی که از صدر تا ذیل جامعه ما را گرفته بطور سیستماتیک قطار جامعه را از ریل خارج کرده و فوتبال تنها یک نمود از این قطار خارج از ریل است. چند نفر از ما می توانیم ادعا کنیم که اگر فرصت زد و بند و رسیدن به مقام و پولدارشدن را داشته باشیم بهر دلیل اخلاقی و یا از ترس مواجهه با قانون و غیر آن از آن سر باز می زنیم؟ عامل اصلی باخت تیم ما عاملی است که ترافیک و رانندگی ما را و نظام سیاسی و اجتماعی ما را شکل داده و همان عاملی است که رانت خواری و فساد و زد و بند را در جامعه ما نهادینه کرده. عامل باخت ما همه ما هستیم .

اگر از حکومت هم ناراضی هستید حتی حکومت هم انعکاس روح گروهی و کار جمعی در جامعه است چیزی که در جامعه ما وجود ندارد. اگر دموکراسی را در کشوری مانند انگلیس در اوج خود می بینید که بقول ناتان شارانسکی مشمول قانون میدان شهر می شود و در هاید پارک می توانید هر چه می خواهید به هرکس بگوئید، مردمش را موجودات کرات دیگر کمک نکرده اند. رژیم پادشاهی در آن کشور همیشه اینگونه نبوده اما مردمش با یک خواست و عزم عمومی و همکاری و هماهنگی از شاه و ملکه آن چیزی را ساخته اند که امروز میبینید و می بینیم.

*ناتان شارانسکی که یک صیهونیست دو آتشه است تعریفی از دموکراسی دارد . او می گوید دموکراسی واقعی یعنی اینکه در میدان شهر هر چه می خواهید بتوانید بگوئید بدون اینکه روانه زندان شده و مشمول داغ و درفش شوید.